Begin november was ik in Benin om mijn zusje Vera en haar gezin op te zoeken. Uiteraard heb ik ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om de school Mahoussi te bezoeken.
Bij aankomst in Cotonou viel mij meteen op dat er meer geasfalteerde en verharde wegen waren dan de laatste keer dat ik in Cotonou was in 2007. Ook vond ik de straten schoner en waren ze op veel plaatsen stenen huizen aan het bouwen. Cotonou is volop in ontwikkeling!
Maar dit is slechts wat je op het eerste gezicht ziet. Voor de gewone bevolking valt er nog zó ontzettend veel te verbeteren en daarbij is hulp hard nodig! Des te meer reden voor Stichting Afric Sanaga om flink aan de weg te timmeren.
Op de school Mahoussi was op het moment van mijn bezoek, het schooljaar enkele weken eerder weer begonnen. De klassen zaten goed vol. Vooral in de klas met de aller jongste leerlingen, vanaf 3 jaar, was het erg druk en was er niet voor alle kinderen voldoende plaats om fatsoenlijk te kunnen zitten. Bovendien heeft deze klas niet een echt klaslokaal maar zitten zij in een van hout, riet en golfplaat gefabriceerd soort hutje op het schoolplein. Gelukkig heeft deze klas een ontzettend leuke en enthousiaste juffrouw waardoor de kleintjes het heel erg naar hun zin hebben op school, aan hun lachende en vrolijke gezichten te zien.
Vera en ik hebben twee keer een ochtend de lessen bijgewoond van de directeur. De directeur geeft les aan de oudste leerlingen van de school, in de leeftijd van 12 t/m 15 jaar. Deze kinderen worden klaargestoomd voor het eindexamen. De lesmethode is heel anders dan zoals wij die kennen in Nederland. Zo moeten de leerlingen dagelijks een stuk tekst wat over uiteenlopende onderwerpen kan gaan (zoals bv de werking van een gloeilamp) uit hun hoofd leren. De dag erna moeten ze dan allemaal na elkaar dat zelfde stuk tekst opzeggen…..
Als je daadwerkelijk een les op Mahoussi meemaakt merk je pas goed onder welke moeilijke omstandigheden de leerlingen eigenlijk de lessen volgen. Zo is het in de lokalen erg donker en zeer gehorig. Ik had moeite met het lezen wat er op het bord geschreven stond door het gebrek aan licht. De klas van de oudsten ligt tegenover de klas van de jongsten en als de 50 kleintjes aan het spelen of een liedje
aan het zingen zijn dan kunnen meester en leerlingen elkaar niet meer verstaan. Om over concentratie maar niet te spreken. Daarnaast zijn er onvoldoende schoolbankjes waardoor er soms wel 4 leerlingen….
aan een bankje voor 2 personen moeten zitten. Ook zijn er niet voldoende boeken waardoor de leerlingen soms met 2 of 3 personen met één boek moeten doen. Ik vond het zeer bewonderenswaardig om te zien hoe enorm gemotiveerd de leerlingen zijn en hoe serieus en hard zij werken! Eén meisje kon vorig jaar geen eindexamen doen omdat ze geen geboortebewijs had. Maar dit meisje is zó gemotiveerd dat ze dit jaar wéér in de laatste klas zit en dankzij de hulp van de stichting dit jaar tóch eindexamen kan doen!
Wat Vera en mij opviel is dat er van de ruim 250 leerlingen niet één is die een bril draagt. Voor zover bij de directeur bekend, waren er geen leerlingen die problemen hadden met zien. Maar toen hij, in ons bijzijn, aan de leerlingen in zijn klas de vraag stelde wie er problemen had met zien, staken er al 3 kinderen hun hand op. We willen eens gaan bekijken of het mogelijk is om bij alle leerlingen een oogtest af te (laten) nemen en de leerlingen die het nodig hebben een bril te kunnen geven. Wellicht dat we dit via sponsoring in Benin en/of vanuit Nederland voor elkaar kunnen krijgen. Ook was het opvallend dat er geen enkele aandacht wordt besteed aan kinderen die niet goed mee kunnen komen in de lessen. Zo zie je na het bijwonen van één les al welke kinderen er bijvoorbeeld problemen hebben met lezen. Misschien dat deze leerlingen al geholpen zouden zijn met een uurtje per week lezen onder begeleiding.
Kortom, er valt nog ontzettend veel te verbeteren! De hulp van Stichting Afric ‘Sanaga is hierbij heel hard nodig!
Ik was dan ook ontzettend blij dat we tijdens de dagen dat ik in Benin was, de eerste grote donatie namens de stichting konden doen aan de school Mahoussi. Het begin is gemaakt! Vera schrijft hier alles over deze memorabele dag. Foto\’s van deze dag vindt u hier.
